Το πρώτο ντέρμπι με 2,5 μήνες καθυστέρηση

Στις πρώτες δοκιμαστικές εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης παρουσιάστηκε έστω και από… σπόντα το πρώτο ελληνικό ποδοσφαιρικό ματς. Το έδειξε η ΤΕΔ που μετέπειτα έγινε ΥΕΝΕΔ και πολλά χρόνια αργότερα ΕΤ2.
Ήταν Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου όταν στις 8.15 το βράδυ το στρατιωτικό κανάλι που έκανε δοκιμαστικές εκπομπές μετέδωσε φιλμαρισμένα δέκα λεπτά του ντέρμπι Παναθηναϊκός – ΑΕΚ που είχε γίνει στις 19 Δεκεμβρίου 1965 στο γήπεδο της Λεωφόρου στο πλαίσιο της 4ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος.
Η ΑΕΚ είχε νικήσει με 3-2 και προφανώς ψάχνοντας στις αποθήκες για να βρουν κάποιο φιλμ να προβάλουν κάποιος έπεσε στο μπομπίνα του αγώνα.
Με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν αυτό είναι το πρώτο ματς που έδειξε η ελληνική τηλεόραση, έστω και αρκετές εβδομάδες από την τέλεσή του.
Θυμίζουμε ότι η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού κινηματογραφούσε ποδοσφαιρικούς αγώνες και στιγμιότυπά τους τα πρόβαλε στα στρατόπεδα για την ψυχαγωγία των στρατευμένων ανάμεσα σε προπαγανδιστικά φιλμ.
Και λίγα λόγια για τον αγώνα
Τον παρακολούθησαν στη κατάμεστη Λεωφόρο 25.000 θεατές.
Διαιτητής ήταν ο Γερμανός Φριτς.
Το ματς ήταν συγκλονιστικό. Στο 3ο λεπτό ο Νικολαίδης με σουτ ανοίγει το σκορ για τους φιλοξενούμενους. Στο 11ο λεπτό ο Βασιλείου διώχνει τη μπάλα με το χέρι σε σουτ από το Λουκανίδη. Πέναλτι. Το εκτελεί ο Λουκανίδης, όταν σταμάτησαν οι διαμαρτυρίες των Ενωσιτών και ισοφαρίζει σε 1-1. Με βολίδα στο 18’ ο Παπαϊωάννου βάζει και πάλι μπροστά την ΑΕΚ. Στο 40’ με… τακουνάκι ο Παπουτσάκης ισοφαρίζει (2-2). Το σκορ κλείνει στο 66’ με κεφαλιά ο Νικολαίδης από πάσα του Παπαϊωάννου.
Ο Παναθηναϊκός χρησιμοποίησε τους: Οικονομόπουλο, Πανουσάκη, Παπουλίδη, Σούρπη, Καμάρα, Μπέλλη, Δομάζο, Λουκανίδη, Παναγιωτίδη, Παπουτσάκη, Κοψαχείλη.
Η ΑΕΚ έπαιξε με τους Πετράκη, Κεφαλίδη, Ιορδάνου, Βασιλείου, Σοφιανίδη, Σκευοφύλακα, Καραφέσκο, Σταματιάδη, Νικολαίδη, Παπαϊωάννου, Πομώνη.

Ντοκιμαντέρ για τον Ραλφ Μπόστον
Την Τετάρτη 3 Μαρτίου η ΤΕΔ πρόβαλε ένα αθλητικό ντοκιμαντέρ για την ζωή του πρωταθλητή Ραλφ Μπόστον. Είναι ο άνθρωπος που κατέρριψε το 25 χρόνια παγκόσμιο ρεκόρ του Τζέσε Οουενς στο μήκος (ήταν 8μ13 και το έκανε 8μ21). Είχε κερδίσει το χρυσό στο μήκος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960 στη Ρώμη και το χάλκινο το 1964 στο Τόκιο. Δύο χρόνια αργότερα από την εποχή του ντοκιμαντέρ, το 1968 ήταν 3ος στο Μεξικό.
Στη φωτογραφία με τον μεγάλο αντίπαλό του τον Σοβιετικό (αρμένιο) Ιγκόρ Τερ Οβανεβσιάν.